Live with me

D'er zijn momenteel wereldwijd zo'n 62 miljoen blogs en er komen er dagelijks 100.000 bij.
Vlaanderen alleen al telt meer dan 55.000 bloggers. Dat zijn cijfers van zoekmachine Technorati, niet van mij.

Zodra ik ook maar even ging denken over dat aantal werd me alle lust benomen om ooit nog één enkele posting te plaatsen. De kans dat ik de lotto-pot zou winnen leek mij plots heel wat groter dan dat er iemand op mijn weblog zou terechtkomen. Allé, ik bedoel afgezien dan van mijn onmiddellijke omgeving en mijn beste maten, die heb ik immers tot vervelens toe op het bestaan van "BloodyBloggin'Noskoem" gewezen. Maar met bijster veel zijn die niet, ik ben niet echt Joske Populair, eerder Prosper Introvèr.

Ik stond dus op het punt om de pijp aan Martin te geven tot ik in De Morgen van vorige donderdag een interview met ene Bruno Segers las. En wat verklaarde die slimme mijnheer (ex-Microsoftbaas) : "Bloggen is intellectueel joggen". Dat laatste woord raakte een gevoelige snaar ! Letterlijk bijna. Ik jog namelijk, al heel, héél lang en met héél, hééél veel korte, minder korte, middellange en extra-lange onderbrekingen. Mijn miserabele morfologie maakt van mij immers de keizer van de blessures. Ik heb altijd wel een been, voet, knie, teen, rug of ander lichaamsdeel dat foert zegt en liever niet loopt.
Maar ... met de moed der wanhoop ... ben ik na elke onderbreking steeds terug herbegonnen !

Of er hier nu iemand komt kijken of niet, dat bloggen zal ik ook maar zo aanpakken zeker ? Bij het lopen komt er trouwens ook niemand kijken. Gelukkig maar !


En er zijn nogal wat interessantere ,wijzere of grappigere blogs dan deze. Twee voorbeeldjes van die laatste categorie :
"Blote wijven" is zowat de meest plezante die ik de laatste weken mocht ontdekken. En ga daar eerst eens neuzen, vooraleer je mij van viespeukerij verdenkt.
"2Girls" (zie link hiernaast), onlangs door de lezers van Clickx verkozen tot Vlaamse weblog van het jaar, is ook wel hilarisch. Vooral als je beseft dat achter die blog een vent zit !



Eigenlijk wou ik het vandaag enkel en alleen maar even over mijn song van het jaar hebben (ja, dat jaarlijstjesgedoe blijft mij achtervolgen, niet moeilijk, sla maar eens een willekeurige krant open ...). Het is een cover van Massive Attack's "Live with me" en het staat op "A Stich in Time" van The Twilight Singers. Dat is het groepje van Greg Dulli (vroeger frontman van The Afghan Whigs) voor de gelegenheid versterkt met Mark Lanegan (ooit zanger bij Screaming Trees). Beiden hebben al wat troebele waters doorzwommen en dat kun je duidelijk aan hun versie horen. Wat bij Massive Attack nog ijl postmodernistisch trip-hopperig gedoe was wordt hier omgebogen tot een withete, door merg en been snijdende blues, een hartekreet recht uit de hel, heel het existentialisme in een paar minuten. Sorry voor de hoogdraverigheid maar het is echt een prachtlied. Als kerstgeschenk kan je het hier downloaden.